LAUREACI 2023

Laureaci w kategorii HOTEL:

Pracownia Paradowscy Studio oraz inwestor Hotel PURO na Starym Mieście w Krakowie wraz z kurator sztuki Zuzanną Zakaryan

Wnętrze hotelu z pracami Tomasza Opalińskiego jak również Tomasza Barana, Jakuba Woynarowskiego, Wojciecha Ireneusza Sobczyka

„Zainspirowany atmosferą dawnego Krakowa, zaprojektowany przez Paradowski Studio hotel PURO na krakowskim Starym Mieście, odkrywa nowe wnętrza wypełnione lokalnymi wpływami i sztuką. PURO oddaje hołd ważnym rozdziałom historii polskiego designu, w dużej mierze nieodkrytym przez międzynarodowych gości. Po wejściu do holu, gości wita mozaika projektu Tomasza Opalińskiego, inspirowana tradycją tych PRL-owskich, np. słynnej wielobarwnej mozaiki z krakowskiego Kina Kijów. Dużą uwagę przykuwa strojny relief na ceramice, nawiązujący do techniki sgraffito.

W pokojach hotelowych, znaleźć można zestaw dzieł dodatkowo ukazujących różnorodność artystyczną kolekcji PURO – drzeworyty, printy czy litografie stworzone odpowiednio przez Martę Wojtuszek, Agnieszkę Owsiany, Bartłomieja Chwilczyńskiego i wspomnianego wcześniej Tomasza Opalińskiego.

W przestrzeniach wspólnych hotelu, prezentowane są także prace Jakuba Woynarowskiego, Marty Antoniak, Tomasza Barana czy Małgorzaty Malwiny Niespodziewanej – wszyscy związani z Krakowem. W swojej twórczości stosują ciekawe rozwiązania formalne, eksperymentują i stosują niekonwencjonalne zestawienia. Każdy z nich na swój sposób podróżuje w czasie. Marta Antoniak zabiera nas do nostalgicznych lat 90., posługując się zabawkami typu „Kinder Niespodzianka” konfrontuje nas ze światem nadmiernej produkcji i konsumpcji. Tomek Baran odnosi się natomiast do bliskiej nam kultury Internetu, mierząc się z malarstwem abstrakcyjnym oraz tradycją modernizmu, wkłada dyskusję o kolorach i materii w zupełnie nowy kontekst stosując nomenklaturę związaną ze światem cyfrowym. Jakub Woynarowski cofa się zdecydowanie głębiej, poszukując punktów styku między awangardą a sztuką minionych stuleci. Jego prace często przywodzą na myśl grafiki starych, renesansowych mistrzów.”

Laureaci w kategorii BIURO:

Pracownia MIXD oraz Inwestor ING Bank Śląski S.A. i Fundacja Sztuki Polskiej ING

Realizacja przestrzeni biurowo-konferencyjnej ING w Warszawie z kolekcją obrazów i grafik należących do Fundacji Sztuki Polskiej ING

„Galeria 1. Piętro na Placu Unii Lubelskiej w Warszawie to jedyna w Polsce, licząca 2500 metrów kwadratowych, przestrzeń pracy dla pracowników ING i gości, ze stałą ekspozycją dzieł sztuki współczesnej. Znajdują się tu sale spotkań, audytorium i zaplecze konferencyjne, a także otwarta dla wszystkich kawiarnia PrzeLew. Przestrzeń, wypełniona meblami i oświetleniem polskich i zagranicznych designerów, prezentuje 120 prac z kolekcji Fundacji Sztuki Polskiej ING.
Nowa przestrzeń biurowo-konferencyjna ING, została zaprojektowana przez pracownię MIXD, a punktem wyjścia stały się prace polskich artystek i artystów z kolekcji Fundacji Sztuki Polskiej ING, jednego z najciekawszych zbiorów korporacyjnych w Polsce.
Znajdziemy w niej nawiązania do klasycznych rozwiązań wystawienniczych, jak i miejsca zaprojektowane pod prezentację konkretnych prac. Wnętrza przypominają bardziej przestrzenie domowe czy hotelowe, niż tradycyjne siedziby banków czy muzealne ściany. Taka formuła zachęca do kontaktu ze sztuką i tworzy nowy typ środowiska pracy.
Wibrująca kolorami i fakturami przestrzeń jest zaaranżowana meblami i oświetleniem polskich i zagranicznych designerów, dodatkowo, część mebli powstała ze zrecyklingowanych materiałów banku.
Przestrzeń ma charakter hybrydowy. Znajdują się tu sale spotkań, konferencyjne oraz audytorium dostępne tylko dla pracowników ING, jest też część otwarta dla gości, usytuowana w centrum strefy wokół kawiarni PrzeLew.”

Laureaci w kategorii MIESZKANIE/DOM:

Pracownia Ovo Grąbczewscy Architekci oraz PK INVESTMENTS ALPHA, LLC

Realizacja wnętrza mieszkania na Nikiszowcu w Katowicach, z pracami Adama Plackowskiego inspirującego się twórczością Pawła Wróbla

„Projekt mieszkań na katowickim Nikiszowcu został zainspirowany twórczością Pawła Wróbla – jednego z artystów z Grupy Janowskiej – górnika, który pracował na kopalni Wieczorek (dawniej Giesche), przy której powstało to przepiękne osiedle.
Paweł Wróbel był zafascynowany rytmami i kolorami architektury Śląska, stanowiącej tło dla wypełniających jego obrazy scen pochodów, zabaw, festynów czy codziennych aktywności. Bogate w detale pejzaże, niewielkie ludzkie figury w kolorowych charakterystycznych strojach – jego niezwykłe malarstwo bywa niekiedy porównywane do twórczości samego Petera Brueghla.
Wybraliśmy z twórczości Wróbla charakterystyczny motywy obsesyjnie malowanych kolorowych domów, z wręcz op-artowymi rytmami cegieł. Ta zabawa rytmicznymi wzorami pojawia się na ścianach mieszkań.
Drugi z motywów twórczości Wróbla to ich mocne osadzenie w teraźniejszości otaczającej malarza. Nie ma tu wycieczek w głąb historii, nie pojawiają się fantastyczne, mistyczne krajobrazy znane chociażby z malarstwa Teofila Ociepki czy Erwina Sówki. Wróbel pokazywał wprost rzeczywistość PRL – dokonywał jej syntezy i filtrował ją przez swoją artystyczną wrażliwość, ale bez wątpienia są to dzieła realistyczne, nawet jeżeli niekiedy w kolorowym wnętrzu górniczego domu pojawi się zielony utopiec lub za oknem – różowe i niebieskie konie. Dobierając meble do wnętrza apartamentów inspirowaliśmy się właśnie latami dojrzałego PRLu – krzesła, sofy, stoły są powidokiem tych, które znajdowały się w tych właśnie mieszkaniach w latach 70-tych, ale zostały one przez nas przyozdobione mocnymi kolorami wprost z obrazów Wróbla.”

Laureaci w kategorii PRZESTRZEŃ PUBLICZNA:

Pracownia Mode:lina™ oraz Inwestor Concordia Design Wrocław

Realizacja Centrum konferencyjno – eventowego we Wrocławiu z muralem autorstwa Alicji Białej

„Duży void (podcięcie) to przestrzeń na wskroś otwarta z każdej strony, w której przenikają się wzajemnie wnętrze z zielonym otoczeniem wyspy. Jej zwieńczeniem jest górujący nad wszystkim, niczym sklepienie Kaplicy Sykstyńskiej, gigantyczny mural autorstwa Alicji Białej. Imponująca wysokość pomieszczenia, trzy ogromne przeszklone fasady oraz monumentalny mural na suficie to elementy, które jednocześnie bardzo silnie definiują tę przestrzeń, a zarazem nakładają bardzo wiele ograniczeń. Aranżacja wnętrz powinna być odczytywana jako uzupełnienie tej architektury, a nie jako dodatek lub element z nią konkurujący.
„Zależało nam aby pozostawić możliwość maksymalnego doświadczania skali architektury, przy jednoczesnym zapewnieniu przytulnych, intymnych przestrzeni do spotkań, rozmów oraz pracy” – Paweł Garus, architekt i partner w mode:lina™.
Lekkie formy stworzone przez mode:lina™ budują wyważone wnętrze, które uzupełniają efekt skali istniejącej architektury. W mniejszych aranżacjach poszczególnych stref kryją się funkcjonalne scenariusze dla różnych opcji siedzenia i spędzania czasu przez gości. W nowej przestrzeni restauracji umiejętnie przenika się gra świateł, tekstur, kształtów oraz kolorów.
Otwarta przestrzeń dużej restauracji została wydzielona na mniejsze strefy za pomocą wysokich roślin oraz zaprojektowanych indywidualnie mebli. „Void” wypełniły wysokie stoły ze zintegrowanym oświetleniem, mniejsze stoliki z charakterystyczną konstrukcją oraz zasłony podwieszone na stalowej konstrukcji zasłony, które pełnią zarazem ważne zadanie funkcjonalne – umożliwiają stworzenie bardziej prywatnych, przytulnych przestrzeni i ułatwiają szybką zmianę układu wnętrza w zależności od planowanych wydarzeń.”

Laureaci w kategorii PRZESTRZEŃ WYSTAWIENNICZA:

Pracownia Biuro Kreacja Doroty Terleckiej oraz Muzeum Narodowe w Gdańsku, z kuratorką Agatą Abramowicz

Wystawa „SAINER KOLooR” z pracami Sainera (Przemysława Blejzyka)

„Wielostopniowe kompozycje, eksperymenty z kolorem i różne języki formalne – to wyróżniki twórczości Sainera, ale i podstawy koncepcji aranżacji przestrzeni wystawy poświęconej twórczości artysty SAINER. KOL∞R. Koncepcja aranżacyjna przestrzeni wystawienniczej, o którą zadbało Biuro Kreacja, opiera się na ekspresji koloru poprzez pryzmat epoki cyfrowej, gdzie każdy obraz podzielony jest przez pixele. Każda sala ma wybrany wiodący kolor, który pojawia się na ścianach oraz w obramowaniu etykiet do obrazów. Takie detale są bardzo istotne przy projektowaniu przestrzeni wystawienniczych, gdzie koncepcja jej aranżacji ma za zadanie budować całość, sama pozostając niejako transparentną. Aranżacja wystawy związanej ze sztuką ma być idealnym tłem, ma wydobyć to, co istotne. Nie może jednak w żaden sposób konkurować z pracami artysty. Dlatego kolor zastosowany na wystawie często wyłania nam istniejący związek między pracami lub chwyta elementy w pewną całość.”

Projekt wyróżniony w kategorii HOTEL:

Pracownia DeSallesFlint oraz inwestor Hotel PURO Warszawa wraz z kurator sztuki Zuzanną Zakaryan

Wnętrze hotelu PURO z pracami m.in. Karoliny Bielawskiej, Nicolasa Grosspier, Magdaleny Karpińskiej Małgorzaty Szymankiewicz, Mariusza Tarkawian

„PURO Warszawa Centrum to miejsce, w którym nowoczesny design splata się ze sztuką artystów związanych z Warszawą.
Narracja, którą tworzą prace prezentowane w warszawskim PURO, w naturalny sposób jest związana z miastem. Jego tkanką, różnorodnością, wielością i tętniącym w nim życiu. Każda z prac pokazuje jednak zupełnie inne wyobrażenie „miejskości”. Instalacja Ani Barlik, została zainspirowana relacjami zachodzącymi w warszawskiej urbanistyce. Kompozycja zbudowana z czarnych dysków, kryje w sobie drugie dno – kiedy przyjrzymy się im dokładniej, zobaczymy, że pozostawiają za sobą kolorowe poświaty, stanowiąc niejako metaforę do tkanki miejskiej, w której nie wszystko jest widoczne na pierwszy rzut oka. Tuż obok pokazujemy prace Tomasza Kowalskiego, która bezpośrednio nawiązuje do rzemiosła artystycznego, przywodząc na myśl furtki i ogrodzenia, które pojawiają się w mieście. Artysta tworzy wizję ekscentrycznego baru, którego żywa kompozycja, idealnie wpisała się w naszą przestrzeń barową. Pracując w zupełnie odmiennej technice, Mariusz Tarkawian stworzył grafikę prezentującą gatunki roślin i ptaków występujących w Warszawie, między które wplótł znane dzieła sztuki współczesnej. Powstała kompozycja jest intensywna, bogata, ale jednocześnie zagadkowa. Jednocześnie uwypukla istotne punkty styku w mieście, którymi jest natura i kultura. Nad samym hotelem króluje neon Maurycego Gomulickiego, który jest symbolem warszawskiego PURO. Rozświetlając na różowo nasz taras barowy i rozciągającą się w tle panoramę, jest wyobrażeniem Warszawianki.

W pokojach hotelowych można zobaczyć prace warszawskich artystek, Karoliny Bielawskiej i Magdaleny Karpińskiej a także grafiki inspirowane miastem zaprojektowane przez Michała Lobę i Tymka Jezierskiego.”

Projekt wyróżniony w kategorii HOTEL:

Architekt  Mariola Tomczak oraz inwestor Hotel H15 Boutique

Hotel H15 Boutique w Warszawie z pracami m.in. Rity Zimmermann

„Pięciogwiazdkowy H15 Boutique Hotel, usytuowany w ścisłym centrum Warszawy, w zabytkowej kamienicy z XIX wieku mieści 47 nowoczesnych, starannie wykończonych pokoi i apartamentów. Ściany H15 Boutique Hotel skrywają fascynującą historię polityczną Polski. To jeden z nielicznych budynków stolicy, który ocalał po bombardowaniach podczas Powstania Warszawskiego.
Uzasadnienie: H15 Boutique to miejsce umiejętnie łączące historyczne wnętrza z nowoczesną sztuką, w postaci autorskich kolaży Rity Zimmermann, które nadają wnętrzom współczesnego, oryginalnego charakteru, unikatowego w skali kraju. Dzieła wypełniające niemal każdą hotelową przestrzeń inspirowane znanymi fotografiami stały się spójną kreacją mariażu historii z nowoczesnością. Sztuką goście mogą cieszyć się nie tylko we wspólnych przestrzeniach, ale także w pokojach, gdzie zostają z nią „sam na sam”, mogąc ją celebrować w zaciszu.”

Projekt wyróżniony w kategorii BIURO:

Pracownia Studio 1111 Marty Piątkowskiej-Jadkiewicz oraz Inwestor RTB Developer Sp. z o.o.

Realizacja wnętrza biura z pracami m.in. Wojciech Siudmak, Tomasz Sętowski, Sebastian Moń,  Alicja Żebrowska, Ryszard Rabsztyn

„Realizacja została wyróżniona przez Jury ze względu na niezwykłą świadomość autorów wobec użytkowników i funkcjonalności przestrzeni. Choć nadal biurowa, przestrzeń służyć ma.przede wszystkim spotkaniom, stąd wzbogacenie kontekstów poprzez zastosowanie szlachetnych barw, dobór sztuki i elementów użytkowych nadaje jej klasy i prestiżu, wróżąc powodzenie wszelkich biznesowych decyzji. Na uwagę zasługują dbałość i konsekwencja w doborze szczegółów. To przestrzeń, która identyfikuje właścicieli, wyrażając jednocześnie ich szacunek dla wrażliwości gościa, potencjalnego partnera. Dzięki wykorzystaniu ducha prac Wojciecha Siudmaka i Tomasza Sętowskiego przestrzeń intryguje, poszerza perspektywę rozmowy.  Zaprasza do  dialogu również o gustach, pasjach. Nobilituje gościa tego miejsca.

Na uwagę zasługuje konsekwencja wobec idei towarzyszącej autorom – ,,stworzenie miejsca,
w którym króluje szeroko rozumiana sztuka”. Sztuka bowiem funkcjonuje w tym miejscu dosłownie, ale nabiera również metaforycznego wymiaru. Miejsce emanuje szlachetnością i szacunkiem wobec gości przestrzeni. Sztuką jest dziś wszak stworzyć aurę dla rozmowy sztuki z biznesem, ,,unieść” formalności nad prozaiczny grunt i dodać im metafizycznego charakteru, choćby w myśl dewizy docenionego  tu Wojciecha Siudmaka: ,,Tylko marzenie może przekroczyć niepokonalne bariery”.

Projekt wyróżniony w kategorii MIESZKANIE/DOM:

Pracownia PL.ARCHITEKCI oraz Inwestor prywatny

Realizacja wnętrza DOMU S z pracami  Wojciecha Iłenda, Katarzyny Ponieckiej, Renaty Ramon, Grzegorza Worpusa i Anny Zalewskiej

„DOM S to minimalistyczny dom żyjący w symbiozie z otoczeniem. Jego kształt – zbliżony do litery S – powstał w wyniku wpisania bogatego układu funkcjonalnego w taki sposób, aby nie wyciąć ani jednego drzewa. Dom więc wije się między drzewami – dając niemal bezpośredni kontakt mieszkańcom z otoczeniem. Jego prosta i monochromatyczna bryła jest niczym współczesna, duża rzeźba ogrodowa… Dom jest tu wiec nie tylko budynkiem – ale sam w sobie stanowi formalną ramę do ekspozycji wnętrza i zewnętrza równocześnie.

Ten dom (jego architektura i wnętrza) od samego początku był projektowany jako miejsce ciszy i kontemplacji: natury i sztuki. Minimalistyczne podejście widoczne jest w oszczędnym doborze materiałów, barw, ale też i sztuki. Mimo, że bardzo mocno wyeksponowana – to jest ona nienachalna, spokojna…tak, jak chcieli tego inwestorzy. W salonie obraz Anny Zalewskiej, mimo że ekspresyjny i w mocniejszych kolorach nie konkuruje z wyposażeniem meblarskim, ani ze zmieniającym się krajobrazem drzew. Ceramiczne figurki belgijskiego rzeźbiarza Renaata Ramona symbolicznie nawiązują do liczby mieszkańców domu (każdy domownik ma swoją figurkę), ale tez tworzą dialog z obrazem Ani. W jadalni ceramika Katarzyny Ponieckiej – bardzo organiczna, niedoskonała – przełamująca czystość i „nieskazitelność” wnętrza.  Na głównej osi komunikacyjnej (w miejscu, gdzie skręca budynek) stoi rzeźba Wojciecha Iłendy. Surowa, z mocno widoczną strukturą, została podkreślona punktowym oświetleniem, wydobywającym fakturę. Idąc korytarzem – obcujesz z rzeźbą codziennie. Tak jak z dyptykiem Grzegorza Worpusa – Budziejewskiego, namalowanymi specjalnie do tego domu. Obrazy ciszy…. Tak jak cały ten dom. Nie ma tu krzyku, przepychu… ale jest pełna harmonia.”

Projekt wyróżniony w kategorii MIESZKANIE/DOM:

Pracownia Oskar Firek Architects oraz Inwestor prywatny

Realizacja wnętrza domu AM HOUSE WARSZAWA z pracami Adama Bakalarza, Edwarda Dwurnika, Malwiny Konopackiej, Jana Możdzyńskiego, Nikodema Szpunara i Marcina Zawickiego

„AM HOSUE WARSZAWA. Dom miejski o powierzchni 230 m² znajdujący się w warszawskiej dzielnicy Mokotów, rozmieszczony na 4 poziomach. Na poziomie „master” zaplanowano przestrzeń intymną, sypialnie dzieci oraz strefę dla gości ulokowano na osobnym piętrze, a w podziemiach znajdują się zaplecze techniczne, siłownia i garaż. Na parterze znajduje się część dzienna, stanowiąca centrum domu i łącząca się z ogrodem. Projekt opiera się na wysokiej jakości materiałach i renomowanych markach mebli, reprezentujących zarówno klasyki designu jak i nowe świeże wzornictwo. Projekt skupia się na eklektyzmie i kolorystycznych kontrastach, które celowo zostały wykorzystane do podkreślenia charakteru inwestora. Wnętrze ozdabiają prace artystów jak Malwina Konopacka, Edward Dwurnik, Marcin Zawicki, Adam Bakalarz, Nikodem Szpunar i Jan Możdzyński. We wnętrzu znajduje się także wiele mebli i obiektów zaprojektowanych oraz wykonanych na zamówienie, co nadaje spójność całej przestrzeni. Ten wybór elementów wzorniczych miał również na celu wprowadzenie unikalnej dynamiki do przestrzeni i odzwierciedlenie efektu dialogu projektowego z klientem.”

Projekt wyróżniony w kategorii PRZESTRZEŃ PUBLICZNA:

Pracownia SUPERGUT STUDIO – Katarzyny Furgalińskiej, Łukasza Smolarczyka oraz Inwestor Łódzkie Centrum Wydarzeń, Kurator projektu Michał Bieżyński, Kurator literacki Mariusz Szczygieł

Projekt „Ulice Słów” z neonem znajdującym się w centrum Łodzi

„„Wyszukując odpowiednie cytaty do tego projektu, chciałem aby przechodnie i mieszkańcy Łodzi mieli kontakt z ambitną literaturą. Dziś nawet ci, którzy czytają, zaspokajają się głównie literaturą gatunkową: kryminałami, romansami, biografiami celebrytów, czy mało literackim reportażem. Taka literatura ma to do siebie, że jest przewidywalna, schematyczna i – niestety – pełna utartych związków frazeologicznych. Dlatego zależało mi na cytatach, które dają do myślenia, są nieoczywiste, zaskakujące – czyli te uliczne dzieła będą dla czytających jakimś myślowym wyzwaniem.
Chodziło mi o wiercącą myśl, z którą przypadkowy czytelnik lub czytelniczka będą przemierzać ulice. Co do treści tych cytatów i ich ładunku filozoficznego, kierowałem się moim własnym stanem, a więc poczuciem przemijania oraz szukaniem odpowiedzi: co to jest życie, jaki ma sens i dlaczego musi być absurdem? Intuicja podpowiada mi, że jeśli w codziennej bieganinie spotkamy wyznanie pisarki czy pisarza, które wyrazi nasze obawy, lęki i wątpliwości, może być to dla nas bardzo pożyteczne” Mariusz Szczygieł

Projekt „Ulice Słów” ma na celu tworzenie w przestrzeni miejskiej wizualnych interpretacji różnych fragmentów literackich. Nie chodzi o szablonowe umieszczenie w mieście sentencji z książek. Tu artyści mają za zadanie stworzyć projekty plastyczne, których forma będzie jak najciekawiej, i jak najcelniej korespondować z treścią. Największą wartością projektu jest próba holistycznego dopasowania treści danego tekstu do sposobu jego prezentacji, tzn. relacja treści z takimi aspektami jak np. tło historyczne, kontekst architektoniczny, materiał wybrany do jej przedstawienia, skala, format, kolor, struktura danej pracy itp. Biorąc pod uwagę mnogość możliwości oraz rozległy arsenał rozwiązań techniczno-konstrukcyjnych, spójność dopasowania treści do formy, wydaje się być bardzo szerokim i niezwykle ciekawym obszarem do eksploracji artystycznej.”

Tekst autorski SUPERGUT STUDIO: Instalacja oparta jest na zdaniu „Każdy chce jakoś nie żyć”, będącym cytatem z dramatu Doroty Masłowskiej „Między Nami Dobrze Jest”. Pomysł instalacji opiera się na grze słownej. Oryginalny cytat został potraktowany jako tzw. „rak” – zdanie, które czytane wspak nabiera znaczenia przeciwnego. Zastosowane w charakterystyczny sposób przez Pisarkę zaprzeczenie w zadaniu pierwotnym, w odbiciu lustrzanym daje podobnie groteskowy efekt. Pozornie przeciwstawne zdania okazują się mieć podobny sens, sprowadzający się do codziennego zmagania z egzystencją. Znaczenie słów zostało podkreślone przez nadanie tekstowi formy kaligramu – słowa układają się w kształt klepsydry, zwracając uwagę na zmianę stosunku do życia w miarę upływającego czasu.

Projekt wyróżniony w kategorii PRZESTRZEŃ PUBLICZNA:

Pracownia Bujnowski Architekci oraz Inwestor Muzeum Warszawy

Realizacja Izby Pamięci przy Cmentarzu Powstańców Warszawy  z instalacją artystyczną Krzysztofa Wodiczko – „Głosy pamięci”

„Izba Pamięci przy Cmentarzu Powstańców Warszawy to symboliczne miejsce poświęcone ofiarom Powstania Warszawskiego 1944 roku. W dwóch pawilonach i na Murze Pamięci upamiętnione zostały dziesiątki tysięcy mieszkanek i mieszkańców stolicy. Izba Pamięci ma przywracać pamięć o zmarłych warszawiankach i warszawiakach, być miejscem refleksji o konsekwencjach przemocy, radykalizmów i konfliktów zbrojnych. Obiekt ma walczyć o Pamięć, zapamiętywać i tę pamięć przekazywać publicznie wszelkimi sposobami i jak najszerszemu gronu, od lokalnego po międzynarodowe, od najmłodszych po najstarszych, od przyjezdnych po Weteranów Powstania. Sercem obiektu jest Sala Świadectw z instalacją artystyczną Krzysztofa Wodiczko – „Głosy pamięci”.
„Coś, co się wydarza, a nie zostało opowiedziane, przestaje istnieć i umiera” O. Tokarczuk.
Czym jest pamięć i jaka jest jej rola w tworzeniu tożsamości? Jak nadać tworowi budowlanemu tak żywych cech, aby sam się pamięcią wykazał? Te pytania definiowały kierunek myślenia o Izbie Pamięci i instalacji artystycznej „Głosy Pamięci” w pełnej synergii. Abstrakcyjne pojęcia z domeny Czasu i szeroko pojmowanej Pamięci stały się kanwą procesu projektowego. Tym sposobem, Izba sięga do kontekstu historycznego, twórczo czerpiąc z dorobku i języka projektantów pierwotnego założenia Cmentarza Powstańców – Romualda Gutta i Aliny Scholtz w pełnym szacunku do zastanego Genius Loci. Izba ma się stać budynkiem Świadkiem, tworzonym z materiałów, które wraz z czasem ulegają przemianie, starzeją się, właśnie pamiętają i zapamiętują w swej „szlachetnej patynie”. Izba staje się Narratorem, sama prowadzi i pokazuje tyle, ile zobaczyć chcemy. Instalacja Głosy pamięci – Krzysztofa Wodiczko, jest wyrazem sprzeciwu wobec wszelkich konfliktów zbrojnych. Jej inspiracją i tworzywem były relacje przeżyć wojennych związanych z Powstaniem Warszawskim. Nagrane wspomnienia kilkunastu osób, które uczestniczyły w Powstaniu oraz członków ich rodzin w kolejnych pokoleniach, przekazują trudną, wielowymiarową opowieść o 1944 roku. Opowiadane są historie o doświadczaniu sytuacji granicznych i ich wpływie na dalsze życie.”

Projekt wyróżniony w kategorii PRZESTRZEŃ WYSTAWIENNICZA:

Zespół VIDIFILM  oraz inwestor Centralne Muzeum Jeńców Wojennych

„Miejsce z Blizną” z pracami Artura Lubosa zaprojektowane na terenie byłego obozu jenieckiego Stalag 318/VIII F (344) Lamsdorf w Łambinowicach

„Wystawa edukacyjna pod tytułem „Miejsce z blizną” na terenie byłego obozu jenieckiego Stalag 318/VIII F (344) Lamsdorf w Łambinowicach została zaprojektowana dla Centralnego Muzeum Jeńców Wojennych. Umiejscowione w otoczeniu przyrody, zrujnowane, ogrodzone drutem kolczastym i stojące w rytmicznym porządku baraki tworzą̨ niepowtarzalny charakter tego miejsca. W te zastane elementy o nadrzędnym znaczeniu wpisuje się ekspozycja oparta na prostych, betonowych formach, które dopełnia instalacja rzeźbiarska Artura Lubosa pod tytułem „Obecność”. Punktem wyjścia była dla autora informacja związana z warunkami bytowymi jeńców – w jednym barakowym pomieszczeniu mieszkało ponad sto osób. Na powierzchni odpowiadającej jednemu segmentowi baraku artysta ustawił sto drewnianych, umownych postaci naturalnej wielkości, tworząc pozornie bezimienny tłum jeńców. Rozmieszczenie nieruchomych sylwetek zaprasza do wejścia pomiędzy nie – wówczas zwiedzający odkrywa, że nie są to postaci anonimowe, widnieją na nich biogramy konkretnych osób. Wprowadzenie sztuki jako jednego z elementów wystawy jest jej istotnym walorem – uplastycznia przekaz, wzbogaca warstwę symboliczną ekspozycji, pobudza wyobraźnię i tworzy przestrzeń do refleksji.”

Projekt wyróżniony w kategorii PRZESTRZEŃ WYSTAWIENNICZA:

Pracownia Koza Nostra Studio Sp. z o.o. oraz inwestor Centrum Kultury „Browar B.”

Wystawa Interaktywne Centrum Fajansu – Skarbiec Fajansu we Włocławku

„Skarbiec Fajansu przenosi odbiorcę do niezwykłego, multimedialnego świata włocławskiej ceramiki, nawiązując do 150-letniej tradycji produkcji wyrobów rękodzielniczych. Sercem Skarbca Fajansu jest amfiteatr, w którym znajduje się wystawa stała, prezentująca unikatowe dzieła. Interaktywne przestrzenie edukacyjno-wystawiennicze, podzielone na ścieżki, dostosowane do wieku zwiedzających, pomogą odkryć nowe karty historii, związanej z kultowymi dziś dziełami sztuki ceramicznej.

Zaprojektowana przez Koza Nostra Studio wystawa stała prezentuje włocławski fajans. Jedną z bardziej rozpoznawalnych marek sztuki użytkowej, towarzyszyła nam na co dzień jak i gościła na międzynarodowych biennale sztuki. Aranżacja prezentowana w zabytkowym budynku banku, skupia się na prezentacji wyjątkowych obiektów ale też opowiada historię ich powstawania. Kolorystyka całej aranżacji jest zawężona do palety flagowych dzieł. Kobalt i dopełniające go ugry obecne są zarówno w wystawie jak i zaprojektowanej identyfikacji wizualnej. Są też motywem przewodnim muralu, widocznego na fasadzie, którego autorem jest wybitny projektant graficzny Bartek Bojarczuk. Zaprojektował również dedykowany obiektowi neon. Pracujący wspólnie artyści i projektanci z wielu dziedzin (architektura, multimedia, scenografia, grafika ) stworzyli dzieło spójne, które stało ważnym punktem na mapie Włocławka i częścią naszej wspólnej tożsamości.”

LAUREACI 2022

Laureaci w kategorii HOTEL:

Architekt Mariola Tomczak oraz Inwestor Hotel H15 Luxury Palace w Krakowie

Realizacja Hotelu H15 Luxury Palace z pracami m.in. Ivo Nikić

„Pięciogwiazdkowy H15 Luxury Palace usytuowany jest w ścisłym centrum Starego Miasta w Krakowie, przy ul. Św. Jana 15. Hotel mieści się w zabytkowym budynku Pałacu Lubomirskich, który powstał z połączenia czterech XVI-wiecznych kamienic. To miejsce magiczne i niemające odpowiednika w swojej kategorii. Jako jedyny hotel w Polsce, znalazł się na liście 15 najpiękniejszych hoteli w Europie w zestawieniu „Fodor’s Finest Hotels 2022″.
Pałac Lubomirskich, w którym mieści się H15 Luxury Palace jest obiektem o wyjątkowym znaczeniu artystycznym i historycznym. Przetrwał do naszych czasów ze swoim oryginalnym wyposażeniem wnętrz i jest świadectwem zmiany stylów w architekturze, sztuce użytkowej, jak również w sztukach artystycznych. Z uwagi na muzealną wartość obiektu, jak również elementów wyposażenia wnętrz, wizerunek hotelu stanowi kontynuację wizji rozpoczętej przez rodzinę Lubomirskich, czyli szacunek do historii zmiksowany ze współczesnymi elementami architektury i sztuki, przy zastosowaniu materiałów szlachetnych, takich jak m.in. kamień naturalny, drewno, metale szlachetne i szkło. To swoista galeria sztuki klasycznej oraz sztuki współczesnej reprezentowanej przez artystę Ivo Nikić, która dostępna jest w każdej przestrzeni hotelu.”

Laureaci w kategorii PRZESTRZEŃ PUBLICZNA:

Pracownia 22 Architekci, Aleksander Drzewiecki oraz Inwestorzy PFR Nieruchomości S.A. i partner inwestora TBS Katowice;

Osiedle Nowy Nikiszowiec z płaskorzeźbami: Daniela „Chazme” Kalińskiego oraz Ziemowita Liszek z Mozi studio

„Osiedle Nowy Nikiszowiec znajduje się przy ul. Gospodarczej w Katowicach, w sąsiedztwie zabytkowego Nikiszowca oraz kopalni Wieczorek. Założenie, liczące 513 mieszkań, składa się z 3 kwartałów, pomiędzy którymi urządzone zostały ogólnodostępne przestrzenie publiczne (w tym zielone dziedzińce oraz plac centralny, z parterem usługowym), uzupełnione realizacjami artystycznymi. Osiedle zostało zrealizowane przez PFR Nieruchomości ze środków Funduszu Mieszkań dla Rozwoju.
Nowy Nikiszowiec nawiązuje do charakteru swojego historycznego sąsiada układem urbanistycznym – kwartałowa zabudowa, zielone podwórza, plac centralny, oraz materiałami i detalem – czerwone nadproża okien, czy szlachetny tynk o ceglanym odcieniu. W projekcie zostały uwzględnione elementy artystyczne. Betonowa płaskorzeźba, której wzór przywodzi skojarzenia z górniczymi symbolami, takimi jak szyby kopalniane, czy perlik (młot) i żelazko (krótki kilof) stanowi charakterystyczny punkt osiedla, przy którym chętnie spotykają się sąsiedzi. Relief kolorystyką wpisuje się w ceglany kontekst, jednak zarówno użyty materiał – wykonywane ręcznie płyty barwionego w masie betonu, jak i abstrakcyjna interpretacja lokalnej ikonografii, nadają samemu dziełu, jak i jego otoczeniu, współczesny charakter. Poza płaskorzeźbą przy placu centralnym, w niszach wejściowych do poszczególnych klatek powstały mozaiki o wzorach zaczerpniętych z ceglanych wątków.”

Laureaci w kategorii BIURO:

Szklany wystrój Pracowni ARCHIGLASS „Szopa Jazowa” we Wrocławiu należący do pracowni ARCHIGLASS Tomasza i Konrada Urbanowiczów będących w przypadku tego miejsca zarówno architektami, inwestorami jak i artystami

„Projekt obejmuje rearanżację wnętrz autorskiej pracowni i galerii ARCHIGLASS „Szopa Jazowa” nad Odrą we Wrocławiu, którą zdobią dzieła ze szkła artystycznego o różnym zastosowaniu – zarówno w formie czysto ekspozycyjnej, jak i użytkowej. W odrestaurowanym poniemieckim budynku o funkcji magazynowej, obsługującym kiedyś jaz kozłowo-iglicowy, nowoczesna technologia przeplata się ze sztuką. Jest to miejsce powstawania prac artystów Tomasza i Konrada Urbanowiczów. Zaawansowana technologicznie huta szkła odlewanego łączy się w zabytkowym wnętrzu z gotowymi obiektami sztuki szkła. Od szklanych nóg i obiektów oświetleniowych w biurze i przestrzeni pracowni, aż po indywidualne elementy artystyczne w pozostałych miejscach atelier, nawiązujące do historii oraz obecnej funkcji tego wyjątkowego budynku. Całościowy efekt uzupełnia zlokalizowana w przyziemiu galeria, eksponująca prace artystyczne w neutralnej białej przestrzeni wystawienniczej.”

Laureaci w kategorii WYSTAWA:

NArchitekTURA – Bartosz Haduch, Łukasz Mariański oraz Inwestor Zamek Królewski na Wawelu w Krakowie

Wystawa „Arcydzieła z kolekcji Lanckorońskich”

Projekt aranżacji ekspozycji „Arcydzieła z kolekcji Lanckorońskich” bazuje na pośrednich i bezpośrednich nawiązaniach do prezentowanych obrazów oraz ich autorów, a także do lokalizacji wystawy w Apartamentach Królewskich na Wawelu oraz szerszego kontekstu Krakowa. Dzieła renesansowych twórców – Paola Uccella, Bartholomaeusa Bruyna i Barenda Graata – zostały umieszczone w przestrzeni łączącej współczesne formy, technologie i materiały z zabytkowymi wnętrzami oraz licznymi referencjami z zakresu historii sztuki i architektury.
Jedną z inspiracji projektu był układ rzutu Katedry Wawelskiej, gdzie wokół nawy głównej zlokalizowano renesansowe i barokowe kaplice. Nowa architektura wystawy miała przypominać współczesną przestrzeń quasi-sakralną, wkomponowaną w zaskakujący sposób w amfiladowy ciąg pomieszczeń, stanowiącą autonomiczną formę i kontynuującą tradycję nawarstwiania różnych stylów i form na Wawelu. Istniejący łuk sklepienny, definiujący charakter sali, stał się punktem wyjścia dla zastosowanych płynnych geometrii. Od dołu uzupełnia go powyginana wstęga ze sklejki, która pełni rolę balustrady, nośnika opisów, skrywa też oświetlenie. Wystawa zlokalizowana została w sali na pierwszym piętrze Apartamentów Królewskich, na wzgórzu wawelskim górującym ponad historyczną starówką Krakowa. Z okien tej komnaty widać wieże i kopuły kościołów, wyróżniające się na tle panoramy miasta. Wiele z nich zwieńczonych jest różnymi formami dachów pokrytych blachą miedzianą, stąd pomysł na wykorzystanie tego materiału również w ramach ekspozycji. Chodziło o to, by użyć budulca, który dominuje na tej konkretnej wysokości w obrębie Starego Miasta.

Symetryczna geometria zastosowanych w aranżacji form nawiązuje do kanonów renesansowych i barokowych, co stanowi ukłon w stronę prezentowanych dzieł sztuki oraz otaczającej historycznej architektury.

Laureaci w kategorii MIESZKANIE/DOM:

Architekt Paweł Jurkiewicz Studio oraz Inwestor prywatny

Realizacja wnętrze domu z rzeźbami Krzysztofa Renesa

„Dom rozpościera się nad samym zakolem rzeki Narwii. Jego przeszklone fasady otwarte na otaczającą naturę skierowały poszukiwania dzieł sztuki w kierunku rzeźby. Tworząc wnętrza nie traktuje sztuki jako dodatku lecz stawiam ją na równi z ikonicznym fotelem czy kamiennymi okładzinami ścian. Wierzę, że przestrzeń w której żyjemy nie jest bez niej kompletna. Obraz, rzeźba nadają wnętrzu poprzez swoją niepowtarzalność wyjątkowości i osobistego charakteru. Czynią człowieka wrażliwym na piękno, pozwalają na chwilę zadumy – wyrywają go z codziennego biegu.
Sztuka jest nieodzownym elementem tego projektu. Podkreśla osie komunikacyjne, wypełnia specjalnie zaprojektowane dla niej wodne partery, dyskretnie dzieli przestrzeń funkcjonalną na strefy. Rzeźby Krzysztofa Renesa zostały celowo zeskalowane do konkretnych przestrzeni domu. Dobrany został też indywidualnie materiał i kolor wykończenia każdej z nich – dzięki temu nadają każdemu z pomieszczeń wyjątkowego wyrazu. Wraz z inwestorami odwiedzaliśmy pracownię artysty a wybory konkretnych rzeźb stanowią odwzorowanie osobowości właścicieli domu – dzięki temu między domownikami a dziełami sztuki powstała unikatowa więź co czyni je bezcennymi. We wnętrzach znalazły się również wypatrzone przed laty obiekty jak męski korpus czy XIX wieczny chiński płaszcz przeciwdeszczowy zbieracza ryżu oprawiony w drewnianą ramę. Niegdyś przedmiot codziennego użytku dziś stanowi symbol przemijania, swoją niedoskonałością kontrastuje z nowoczesnym wnętrzem.”

Paweł Jurkiewicz, Architekt Wnętrz

Projekt wyróżniony w kategorii HOTEL:

Architekt Łukasz Rayss, Rayss Group Sp. z o.o.  oraz Inwestor Euro Styl SA
Realizacja w Montowni U-botów Gdańskiej Stoczni z pracami Tomasza Krupińskiego pt. „Ławica Stworzeń”

” „Ławica Stworzeń” Grupa siedemnastu obiektów świetlnych, wielkości od 2 do 9 metrów zawieszonych w przestrzeni duszy wnętrza Montowni. Konstrukcja wykonana jest z drutu nierdzewnego a poszycie z autentycznych muszli placuna placenta i placuna ephium. Każda z muszli jest docięta do formy wynikającej z konstrukcji. Całości dopełnia oświetlenie ledowe i tak zwane czuby wykonane z różnych materiałów takich jak brąz, stal, stal nierdzewna, miedź, masa perłowa, czarny dąb. Lampy ważą od 40 do 300 kilogramów a ich produkcja pochłąnęła 1560 kg muszli. W warstwie idei miejsca „Ławica Stworzeń” kontrastuje z surowością architektoniczną i użytymi tam materiałami takimi jak stal, beton, szkło i endemicznie koresponduje ze ścianą zieleni, która łączy wszystkie kondygnacje i tworzy prawdziwy ogród w postindustrialnej przestrzeni. Zmultiplikowane antropomorficzne formy lamp a raczej obiektów świetlnych w parze z zielenią wprowadzają nas w niepowtarzalny klimat po części morskich a po części lotnych stworów. Przedziwny Świat Avatara pulsujący światłem.”

Łukasz Rayss, architekt

Projekt wyróżniony w kategorii PRZESTRZEŃ PUBLICZNA:

Architekt Przemo Woźny z zespołem oraz Inwestor Miasto Poznań i Archidiecezja Poznańska

Duch Palatium na Ostrowie Tumskim w Poznaniu z artystyczną szklaną instalacją autorstwa Tomasza i Konrada Urbanowiczów z ARCHIGLASS

Szklana instalacja artystyczna przedstawia zarys palatium Mieszka I i jego żony Dobrawy na Ostrowie Tumskim w Poznaniu, pierwszego wczesnopiastowskiego budynku sprzed ponad 1000 lat. W ostatnich latach zespól archeologów z Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza dokonał nietuzinkowego odkrycia reliktów palatium bezpośrednio przy kościele NMP. Projekt sposobu ukazania budowli, poprzez uniesienie jego obrysu nad posadzkę w formie muru, zaproponował arch. Przemysław Woźny. Do współpracy w kwestii artystycznego rozwiązania szkła zaprosił studio Archiglass Urbanowiczów.
Materiałem, który w sposób innowacyjny, ale również symboliczny pokazuje przebieg murów jest szkło, jako budulec architektoniczny w tej skali, nie będący rozwiązaniem historyzującym, a współczesnym. Dodatkowym walorem ideowym jest pochodzenie materiału – powstające z piasku szkło metaforycznie przywraca budynek, który skryty był tuż pod ziemią przez setki lat.
Pionowe boki muru stanowią unikatowe odlewy ze szkła artystycznego w ręcznej formie, nawiązującej do odcisku kamieni. Poziome i skośne elementy muru wykonane są ze szkła hartowanego i laminowanego z nadrukiem artystycznym UV, który niesie treść edukacyjną w formie cytatów historycznych. Iluminacja obiektu pozwala na ekspozycję obrysu murów i zawartych treści po zmroku w sposób delikatny i spójny z zabytkowym otoczeniem.

Projekt wyróżniony w kategorii PRZESTRZEŃ PUBLICZNA:

Pracownia NOKE ARCHITECTS  oraz Inwestor restauracja Va Bene Cicchetti

Realizacja restauracji Va Bene Cicchetti z mozaiką Oli Niepsuj

Lokalizacja Va Bene Cicchetti – warszawski MDM, najczęściej kojarzy się z monumentalnym budownictwem uzupełnionym o doskonałe rzemiosło dekoratorskie. Trudno było się oprzeć pokusie połączenia tradycji lokalnej z włoską – stąd pomysł stworzenia autorskiej mozaiki. Choć sprawia wrażenie, że zawsze tam była, ta naścienna kompozycja powstała na zamówienie właścicieli. Realizacja mozaiki była oparta o recykling – większość materiałów była „z drugiego obiegu” – szklane tafle z weneckiej fabryki szkła Murano, ceramiczne odpady z prac wykończeniowych lokalu oraz fragmenty butelek wina wypitego przez klientów siostrzanej restauracji Va Bene na Powiślu. Subtelna w palecie kolorystycznej baza mozaiki magicznie mieni się czerwonymi i zielonymi refleksami – to efekt lokalizacji kompozycji blisko witryny przepuszczającej naturalne światło. Z „żywej ściany”, z wysp kształtów, kolorów i faktur wyłaniają się postaci – uwiecznione podczas włoskiej uczty – przy winie, drinku i oczywiście flagowym daniu miejsca – weneckich kanapeczkach Cicchetti. Warto podkreślić, że mozaika powstała 'site-specific’ – jest mocno osadzona w klimacie miejsca jak i lokalizacji. Cały proces projektowy był przeprowadzony wraz z artystką ilustratorką – Olą Niepsuj. Dzięki tej współpracy było możliwe stworzenie całościowego odbioru wnętrza, które było uzupełnione nie tylko mozaiką, ale również innymi elementami dekoracyjnymi jak neon czy projekt pochwytu drzwi.

Projekt wyróżniony w kategorii BIURO:

Pracownia Trzop Architekci oraz Inwestor firma Microsoft Polska
Biuro Microsoft Polska z pracami grupy artystów Kolektyf oraz muralami Zuzanny Wollny i Kamila Tobiasz

Każde z trzech pięter warszawskiej siedziby Microsoft cechuje odrębny temat i związany z nim design. Parter to natura, pierwsze piętro to technologia, natomiast drugie piętro opisuje naukę. Motyw przewodni to „connection” czyli połączenie. Użytkownik łączy się z przestrzenią, w której przebywa, ale także z każdym z wiodących motywów – naturą, technologią i nauką. Piętra połączone są ze sobą liniami świetlnymi, prowadzonymi na suficie w płaszczyznach pionowych. Płynnie przechodzą także z wewnątrz na zewnątrz, tworząc na patio iluminacyjną instalację świetlną.
Uzasadnienie: Biuro Microsoft Polska, to jeden z projektów, z którego jako pracownia jesteśmy bardzo dumni. Innowacyjne, Każde piętro charakteryzuje się czymś wyjątkowym, a wspólnym mianownikiem są murale malowane na cegle i betonie oraz identyfikację wizualną, która pomaga pracownikom odnaleźć się w przestrzeniach, zostały wykonane przez Grupę Kolektyf.

Projekt wyróżniony w kategorii BIURO:

Anna Federowicz – współwłaścicielka  pracowni Tremend  oraz Katarzyna Miastkowska Fruit Orchard Miastkowska Interior Design oraz inwestor Wirtualna Polska Media S.A

Biuro Wirtualnej Polski z pracami Soni Hensler, Tomasza Opalińskiego, Igora Kubika, Anety Klejnowskiej, Katarzyny Boguckiej, Karoliny Pawelczyk, Joanny Gniady i Marleny Stawarz pod nadzorem artystycznym MAD ILUSTRATORS

Nowa siedziba Wirtualnej Polski mieści się  w jednym z budynków zespołu Business Garden przy ulicy Żwirki i Wigury w Warszawie.

Wnętrza zostały zaprojektowane przez Annę Federowicz – współwłaścicielkę  pracowni Tremend  oraz Katarzynę Miastkowską Fruit Orchard Miastkowska Interior Design.

Koncepcja projektu biura Wirtualnej polski, ze względu na charakter pracy pracowników, opiera się na wyznaczeniu stref. Poza tradycyjną strefą pracy przy biurku znajdują się części specjalnie dedykowane potrzebom pracowników jak np. kameralne „greenzony”, w których można popracować w otoczeniu zieleni czy game room, w którym pracownicy mogą zrelaksować się przy grach, a także kilka sal konferencyjnych z których można prowadzić rozmowy z zespołem pracującym z innych miast.

Największą uwagę przykuwają ściany ozdobione muralami i tapetami zaprojektowanymi przez polskich artystów.  Połączone z wykładziną nawiązującą do rysunku jaki tworzy na piasku wiatr tworzą oazy wypoczynku i relaksu. Murale są kontynuacją koncepcji z poprzedniej siedziby, gdzie sale konferencyjne były ozdobione zdjęciami polskich miast. W obecnym biurze młodzi artyści zaprojektowali murale, przybliżające odbiorcy polskie regiony kojarzące się z odpoczynkiem: Mazury, Bieszczady, Podhale, Pomorze, Hel. Projektantki zaprosiły do współpracy Sonię Hensler, Tomasza Opalińskiego, Igora Kubika, Anetę Klejnowską, Kasię Bogucką, Karolinę Pawelczyk, Joannę Gniady i Marlenę Stawarz.

Projekt wyróżniony w kategorii WYSTAWA:

Pawilon Polski na Wystawę Światową Expo 2020 w Dubaju

pracownia WXCA we współpracy ze studiem Bellprat Partner z Zurychu

inwestor Pawilonu Polski: Polska Agencja Inwestycji i Handlu

inwestor / koordynator wystawy czasowej  XYLOPOLIS z obrazem Leona Tarasewicza: Województwo Podlaskie

Projektując zarówno architekturę obiektu, jak i samej wystawy, autorzy stworzyli spójną, immersyjną przestrzeń wspomagającą wielowymiarowe doświadczenie. Pawilon Polski został pomyślany jako porywająca opowieść o kreatywności i innowacyjności inspirowanej rodzimą przyrodą. Napisana uniwersalnym językiem sztuki i architektury, pozwala krok po kroku odkrywać tajemnice polskiej natury, kultury i technologii. Architekci odwołali się do symboliki wędrujących ptaków, dla których nasz kraj jest jednym z kluczowych siedlisk w Europie. Ramę dla formy architektonicznej obiektu stanowiła ekspresyjna, kinetyczna rzeźba okalająca pawilon, przywodząca na myśl stado ptaków w locie i będąca metaforą mobilności – wymiany ekonomicznej, kulturalnej i społecznej zachodzącej we współczesnym świecie. Na dynamiczną bryłę złożyły się rozrastające się ku górze, modułowe konstrukcje, wchodzące w polemikę z grawitacją. Budynek poprzez swą rzeźbiarską formę tworzy przestrzeń dla wystawy – galerię dzieł czasowo w niej prezentowanych, ale też pozwala jej „wyjść z budynku”, zaistnieć w przestrzeni publicznej Expo, zaprosić przechodniów do współuczestniczenia. Dynamiczna bryła pawilonu wraz z oplatającą go wystawą – chmurą wędrujących ptaków stwarza przestrzeń do refleksji nad współistnieniem człowieka z naturą, wyraża ducha naszych czasów, dynamikę rozwoju współczesnego świata. Doskonale ideę tę oddaj namalowane specjalnie na otwarcie polskiego pawilon i będące jego integralną częścią dzieło Leona Tarasewicza – abstrakcja o niebotycznych rozmiarach: 13,5 na 3,4 metra, która jest syntezą czterech pór roku – lasu współgrającego w różny sposób z energią światła. Pawilon został zaprojektowany przez warszawską pracownię WXCA we współpracy ze studiem Bellprat Partner z Zurychu.

Projekt wyróżniony w kategorii WYSTAWA:

NIZIO Design International Mirosław Nizio oraz Inwestor Muzeum Ziemi Kieleckiej

Mauzoleum Martyrologii Wsi Polskich w Michniowie

Projekt Mauzoleum Martyrologii Wsi Polskich w Michniowie powstał w 2009 roku. Zespół Mirosława Nizio zdobył pierwszą nagrodę w konkursie ogłoszonym przez inwestora – Muzeum Wsi Kieleckiej. Oglądany z zewnątrz budynek Mauzoleum Martyrologii Wsi Polskich w Michniowie, przywodzi na myśl ustawione jedna za drugą, drewniane wiejskie chaty. Ten ciąg symbolicznych chat ma niepokojącą formę. Poszczególne segmenty zderzają się ze sobą, rozpadają się, jak po kataklizmie, trzęsieniu ziemi czy pożarze.
Fakt, że pracownia Nizio Design International zaprojektowała architekturę oraz wystawę stałą, zadbała o spójność tych dwóch narracji, to ogromna wartość realizacji, którą doceniono na całym świecie już na etapie koncepcyjnym i budowlanym. Rzeźbiarska bryła to architektoniczny pomnik pamięci; symbol pacyfikacji dokonanych w Michniowie i innych polskich wsiach w 1943 r. Mauzoleum zostało otwarte w 2021 r. Całość zaprojektowanego założenia ma ok. 16 000 m2. Formę budynku zdeterminowały rzeźbiarskie inspiracje oraz troska o spójności projektowanej architektury z narracją historyczną. Monolityczną bryłę tworzy 11 segmentów. Wkraczając na teren założenia zwiedzający trafia najpierw do 5 segmentów zamkniętych. Część rzeźbiarska, zdegradowana jest otwarta na przyrodę, niebo i krajobraz, zmienia się wraz ze zmianą warunków atmosferycznych. Przez przeszklenia oraz rozprucia w konstrukcji widoczne są otaczające budynek modrzewiowe krzyże, których kształt i symbolika zainspirowała formę przepruć.

Projekt wyróżniony w kategorii MIESZKANIE/DOM:

Architekt Magdalena Romanowska, Romanowska Studio oraz Inwestor prywatny

Realizacja wnętrza mieszkania z obrazami Teresy Pągowskiej, Józefa Pankiewicza, Jakuba Glińskiego, Matthieu Cosse

Wnętrze mieszkania, zaprojektowane przez Magdalenę Romanowską z pracowni Romanowska Studio, mieści się w warszawskiej, przedwojennej kamienicy z 1899 r. Projekt powstawał w bliskiej współpracy z Właścicielem mieszkania – pasjonatem sztuki, designu i architektury. Marzeniem Właściciela było stworzenie modernistycznego wnętrza, przy równoczesnym zachowaniu i podkreśleniu oryginalnych elementów przestrzeni, między innymi wysokich sufitów, parkietu w jodełkę czy stolarki okiennej, zdobionej rzeźbionym obramieniem i płycinami. Szlachetne materiały, takie jak włoski marmur Bianco Carrara, olejowane, dębowe drewno i mosiądz, podkreślają elegancki charakter wnętrza. Wybór mebli i oświetlenia to pochwała modernizmu i arcydzieł tamtej epoki. Istotnym elementem definiującym projekt jest także obecność kolekcji sztuki i przedmiotów użytkowych Właściciela – współczesnych, dawnych i tradycyjnego rzemiosła przywiezionego z dalekich podróży. Każde pomieszczenie zostało precyzyjnie zakomponowane. Minimalistyczna przestrzeń została dopełniona dziełami sztuki autorstwa m.in Teresy Pągowskiej, Józefa Pankiewicza, Jakuba Glińskiego czy Matthieu Cosse.

Projekt wyróżniony w kategorii MIESZKANIE/DOM:

Pracownia Formativ Katarzyna Dudko, inwestor Wojciech Fibak i Paulina Ostałowska

Realizacja wnętrze mieszkania z obrazami Tadeusza Dominika, Leona Tarasewicza, Jana Tarasina, Marcina Maciejowskiego, Teresy Pągowskiej, Jana Lebensteina, Alfreda Lenica, Jerzego Kałuckiego, Zbigniewa Makowskiego, Rajmunda Ziemskiego, Stanisława Ignacego Witkiewicza, Andrzeja Nowackiego, Jerzego Nowosielskiego

Projekt wnętrza został nam zlecony po oddaniu gotowego mieszkania przez dewelopera. Do układu funkcjonalnego zostały wprowadzone zmiany w ścianach działowych, przede wszystkim otworzenie przestrzeni otwartej z wejścia, zamiast ściany zostały wprowadzone podwójne drzwi stalowo szklane.
Wnętrze, na życzenie Klienta ma klimat francuskiego apartamentu. Pojawiła się w nim wyrazista sztukateria, klasyczna jodła francuska, która została zestawiona z klasykami nowoczesnego designu oraz co najważniejsze z okazałą kolekcją współczesnego malarstwa polskiego z prywatnej kolekcji Wojciecha Fibaka.
Wnętrze to efekt naszego generalnego wykonawstwa, czyli kompleksowego wykonania i nadzoru wszystkich prac od stanu deweloperskiego, po dobór wszystkich dodatków.
Sztuka jest tu  wszechobecna. Już na etapie układu funkcjonalnego rozmieszczane były poszczególne dzieła. Cały apartament poświęcony został ekspozycji bogatej kolekcji współczesnego malarstwa polskiego Wojciech Fibaka.

Projekt wyróżniony w kategorii MIESZKANIE/DOM:

Pracownia Szaroszyk & Rycerski Architekci oraz Inwestor prywatny

Realizacja wnętrza domu z pracami Krzysztofa Bednarskiego, Tomasza Ciecierskiego, Marka Chlanda, Oskara Dawickiego, Marty Deskur, Anety Grzeszykowskiej, Piotra Janasa, Koji Kamoji, Zbigniewa Libery, Piotra Lutyńskiego, Roberta Maciejuka, Przemysława Mateckiego, Jarosława Modzelewskiego, Marty Nadolle, Błażeja Pindor, Andrzeja Szewczyk, Mikołaja Smoczyńskiego, Tomasza Tatarczyka Elżbiety Piwek-Białoborskiej, Wita Płażewskiego, Lubomira Tomaszewskiego, Zbigniewa Horbowego

Dom z pięknym ogrodem zbudowany na obrzeżu wielkiego miasta zaprojektowano skromnie i funkcjonalnie. oprócz spełnienia codziennych i odświętnych potrzeb mieszkańców dom mieści wspaniałą kolekcję sztuki współczesnej i ogromną bibliotekę. W momencie powstania projektu kolekcja istniała od lat. Doświadczenia z dawniejszych mieszkań i domów pozwoliły optymalnie dostosować przestrzeń i funkcję mieszkalną do potrzeb przechowywania i ekspozycji sztuki. Dom zaprojektowano wokół kolekcji. Jego elementy funkcjonalne: ściany, okna, trzon komunikacji współgrają z rozlokowanymi na nich obiektami. Kolekcja rozrasta się i rozwija, a wnętrze domu jak dotąd doskonale adaptuje się do tego rozwoju.
Projekt pokazuje w jaki sposób sztuka może uszlachetniać przestrzeń codziennego życia i jak jednocześnie, towarzysząc  życiu,  nabiera nowych znaczeń i wartości.

LAUREACI 2021

Laureaci w kategorii MIESZKANIE/DOM:

Adam Pulwicki pracownia PULVA oraz Inwestor Prywatny
wnętrze domu z obrazami Katarzyny Zygadlewicz i rzeźbami Tomasza Górnickiego

„Naszym głównym celem było stworzenie funkcjonalnego i prostego domu, pełnego światła. Wnętrza emanują czystością form i skupieniem na detalu. Minimalistyczne podejście widoczne jest nie tylko w formie i kolorystyce wnętrz, ale także w świadomym zastosowaniu materiałów, produktów i wykończeń. Pomysł na wnętrze koncentrował się na energii, którą tworzy światło, materiał i kolor. Jej dopełnienie stanowią dzieła sztuki – rzeźby Tomasza Górnickiego oraz malarstwo Katarzyny Zygadlewicz.
Uzasadnienie: Już na wczesnym etapie projektowania jednym z podstawowych założeń było połączenie architektury i sztuki jako wzajemnie uzupełniających się elementów. Monochromatyczne wnętrze, oparte głównie na bielach, szarościach i czerniach, wzbogacają świadomie dobrane obrazy w tonacjach pomarańczu, czerwieni, żółci, a nawet ciemnych różów i fioletów, które pojawiają się w malarstwie Katarzyny Zygadlewicz. Ważnym i świadomie wprowadzonym elementem przestrzeni są obok malarstwa niezwykłe rzeźby Tomasza Górnickiego. Mają nieprzypadkowe miejsca i budują dialog z otoczeniem, w którym się znalazły – zarówno wewnątrz, jaki i na zewnątrz. Dla nas stanowią idealne połączenie minimalizmu ze sztuką.”

Adam Pulwicki, architekt